Rozdział 12 :)

Aloha ^.^

Dzięki za wszystkie komentarze! <3 

Nie wiem, który raz to piszę, ale was KOCHAM!! :D

Mam do Was ogromną prośbę! Jeśli podoba Wam się mój blog, powiedzcie o nim swoim znajomym. Na pewno nie obrażę się za nowe komentarze! :) Dziękuję też wszystkim stałym czytelnikom. :D

Rozdział 12

~~

*oczami Sary*

Jednak gdy odwróciłam głowę, żeby zobaczyć kto się dosiadł, nie wierzyłam własnym oczom...

Koło mnie siedział ten sam pasiasty przystojniak.

Wpatrywałam się w niego jak w jakiś obrazek.

Chyba mnie poznał, bo zmienił mu się wyraz twarzy.

Wpatrywaliśmy się w siebie, jednak po chwili brunet rzekł:

On: Ty jesteś tą kelnerką z tej kawiarni, tak?

Ja: Tak, kelnerka nazywa się Sara.-powiedziałam i szeroko się uśmiechnęłam.

On: Louis.

Ja: Co tu robisz?

L: A...w sumie nic. Lubię tak czasem wyjść i chodzić bez większego sensu. Po za tym lubię ten park, tu mam święty spokój.

A ty co tu robisz?

Ja: Najlepiej mi się myśli po za domem.

L: Hej czy dobrze słyszę, że nie jesteś stąd?

Ja: Tak, jestem z Polski.

Louis uśmiechnął się i powiedział:

L: Czyli to prawda, że Polki są najładniejsze.

Uśmiechnęłam się. Popatrzyłam jednak na zegarek. Była 9.53.

Za 7 minut zaczynam pracę, a ja siedzę sobie w parku oddalonym ok 30 minut drogi piechotą. Wyrwałam z ławki i powiedziałam:

Ja: Wybacz, ale zaraz spóźnię się do pracy.

L: Mogę cię podwieźć i tak tam jadę.

Ja: Jeśli to nie problem, byłabym bardzo wdzięczna.

L: No to chodźmy. Znam skróty.

Faktycznie dojechaliśmy w 10 minut. Podziękowałam Louisowi i szybko pobiegłam do kawiarni, on sam musiał znaleźć jakiś parking. Weszłam zdyszana do kawiarni i zobaczyłam Alyssę.

A: Masz szczęście, Megan dzisiaj nie będzie.

Umyłam ręce i ubrałam mój fartuszek.

Po kilkunastu minutach do kawiarni wszedł Louis.

Uśmiechnął się do mnie i poszedł usiądź. 

Jednak nie podszedł do pustego stolika, tylko do stolika przy którym siedziała piękna brunetka. Nie chętnie, ale podeszłam do stolika i przez sztuczny uśmiech powiedziałam:

- Czy są już państwo gotowi zamówić?

Dziewczyna zamówiła caffe latte, a Louis mrożoną kawę o smaku toffi. Przyniosłam zamówienie. Potem, gdy wszystkich obsłużyłam,

usiadłam i zaczęłam dyskretnie patrzeć na Louisa i tą dziewczynę.

Może to jego przyjaciółka?- pomyślałam.

Nie, nie warto się oszukiwać. Taka laska nie może być tylko koleżanką. Jednak jak głupia wierzyłam, że się mylę.

Moje obawy sprawdziły się. Gdy para skończyła sączyć kawę, Louis wstał i pożegnał się z dziewczyną pocałunkiem prosto w usta.

Podeszli wtuleni w siebie do Alyssy przy kasie i zapłacili.

Wyszli. Przez dłuższą chwilę wpatrywałam się w zamknięte drzwi.

*oczami Arii*

~~

Szliśmy, a Aria była we mnie wtulona.

Było cudownie, dopóki nie zobaczyłem jego.

Szłam wtulona w Harrego. Zamknęłam na chwilę oczy i rozkoszowałam się nim.

Poczułam jednak, że nagle staje. Wyrwałam się z transu i ON tam stał. Cały czerwony ze złości.

Nie kto inny, tylko Dominic.

D: Szybko się pocieszyłaś. Nie sądziłem, że chodziłem z d*****!

Nie wiedziałam co mam powiedzieć. Zatkało mnie. Mimo tego, że Dominic był palantem, jego słowa zabolały mnie.

H: Nie mów tak do niej! -powiedział groźnie Harry.

Nigdy go nie widziałam takiego wkurzonego.

D: Tak? Bo co mi zrobisz? Zasrany p****!

H: Wiesz co? Jako facet powinieneś mieć ch***, a nie nim być!

W tym momencie Harry oberwał z sierpowego Dominica prosto w twarz.

Ja: Harry! - krzyknęłam.

Ja: Dominic idź stąd!! Nie chcę cię już nigdy widzieć na oczy! Nienawidzę cię!

Dominic pokazał mi środkowy palec i jeszcze trochę nawrzucał, ale potem dał sobie spokój.

Podeszłam do Harrego. Na oku miał już niezłe limo.

Ja: Jezu! Nawet nie wiesz jak mi jest głupio! Musimy iść na pogotowie! To wszystko moja wina...

H: Spokojnie, nic mi nie jest. To nie twoja wina. To on zachowuje się jak dziecko. Choć w sumie jakbym stracił taką dziewczynę jak ty, też bym się wkurzył.

Uśmiechnęłam się z troską i pocałowałam delikatnie Harrego.

Dostałam sms od taty, że musiał wyjechać na jeden dzień i że Leo śpi u kolegi.

Ja: Wracajmy do mnie.

Wracaliśmy w ciszy, ale nie mogłam wytrzymać i ją przerwałam:

-Dziękuję, że mnie broniłeś.

Harry uśmiechnął się i powiedział:

H: Nie ma za co. Nikomu nie pozwolę cie tak traktować.

Wtuliłam się w niego. Po kilku minutach doszliśmy pod mój dom.

W drzwiach powitała nas Darcy.

Powiedziałam Harremu, żeby usiadł, a zobaczę jego oko.

Długo się sprzeczał, że nic mu nie jest, ale w końcu uległ.

Wzięłam waciki i nasączyłam je wodą utlenioną.

Przyłożyłam je do oka Hazzy. Na początku skrzywił się z bólu. Po chwili jednak odłożyłam wacik i powiedziałam:

Ja: Dzielny z ciebie pacjent.

Uśmiechnął się i pocałował mnie w usta.

Ja: mm...Harry może chciałbyś zostać na noc?

Uśmiechnęłam się zalotnie.

H: Już myślałem, że nie spytasz. - uśmiechnął się i znowu zaczęliśmy się całować.

*oczami Ginny*

Około godziny 22.00 skończyliśmy planowanie imprezy. Zdążyliśmy już zamówić pizzę i ją zjeść. Chłopcy zwinęli się dość szybko.

Wzięłam, więc prysznic i otuliłam się kołdrą. Zasnęłam natychmiast.

Rano obudziłam się o 9.25.

Wielka impreza już jutro!

Wstałam z łóżka i poszłam się ogarnąć.

Ubrałam się w to:

Zjadłam kanapkę z masłem orzechowym i popiłam ją kawą.

Wsiadłam w autobus i pojechałam do kawiarni.

~w kawiarni~

Ja: Hej Alyssa! Organizujemy imprezę w ten piątek! Przyjdziesz?

A: Jasne, a mogę kogoś zabrać?

Ja: Oczywiście, czemu nie? A kogo chcesz zabrać? 

A: Poczekaj.

Posłusznie poczekałam na kumpelę. Alyssę znałam jeszcze z podstawówki, lubiłyśmy się.

Po chwili Alyssa wróciła z dziewczyną.

A: To Sara.

Ja: Miło mi Ginny.

A: Więc tak, Sara niedawno się tu przeprowadziła i może udałoby się ją wkręcić na imprezę?

Ja: Jasne! Im więcej fajnych ludzi tym lepiej!

S: Alyssa, co ty znowu wymyśliłaś? Nie będę przecież robić kłopotu...

Ja: Ale to żaden kłopot.

Uśmiechnęłam się szeroko i powiedziałam:

Ja: Sara, przychodź bez wahania! Będzie fajnie. Przepraszam was, ale muszę lecieć dalej.

Dobra to już mamy 12 rozdział. :3

Chcecie trzynasty? <3